همان طور که در مقاله قبلی بررسی کردیم، نوروپاتی محیطی نوعی اختلال است که در نتیجه آسیب به اعصاب محیطی بروز می‌کند. سیستم عصبی محیطی اطلاعات حسی را به مغز و نخاع می‌فرستد و اطلاعاتی را از سیستم عصبی مرکزی به بقیه بدن ارسال می‌کند. اصولاً روند درمان نوروپاتی محیطی بر بهبود اختلالات زمینه‌ای متمرکز است. سایر روش‌های درمانی مانند دارودرمانی، ورزش، فیزیوتراپی و غیره می‌توانند به شما کمک کنند تا به فعالیت‌های عادی خود بازگردید.

نوروپاتی محیطی باعث ضعف، بی‌حسی و درد، اغلب در دست‌ و پاها می‌شود. هم‌چنین می‌تواند سایر نواحی و عملکردهای بدن ازجمله گوارش و گردش خون را تحت تاثیر قرار دهد.

معرفی بهترین روش‌های درمان نوروپاتی محیطی

اساساً درمان نوروپاتی محیطی به علت آن بستگی دارد. برخی از درمان‌های رایج مانند فیزیوتراپی، جراحی و تزریق برای افزایش تحریک عصبی انجام می‌شوند. سایر درمان‌ها بر کاهش درد و ناراحتی تمرکز دارند.

توجه به این نکته ضروری است که انتخاب روش‌های درمانی کاملاً به عهده پزشک متخصص و با بررسی شرایط سلامت شما می‌باشد. در ادامه صرفاً به جزئیات بیشتری از انواع روش‌های درمان نوروپاتی محیطی اشاره خواهیم کرد.

درمان علت زمینه‌ای نوروپاتی محیطی

تحقیقات نشان داده است که تنها راهکار برای درمان قطعی نوروپاتی محیطی، درمان بیماری‌های زمینه‌ای موثر در بروز آن است.

به‌همین‌دلیل، معمولاً پزشک ابتدا اقدام به تشخیص و درمان بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری‌های خودایمنی، عفونت‌ها، اختلالات کلیوی یا کبدی و اختلالات عروقی و خونی می‌کند.

در نهایت به‌منظور کنترل علائم و پیشگیری از بروز آسیب بیشتر پزشکان راهکارهای زیر را توصیه می‌کنند:

• حفظ یک سبک زندگی سالم برای بهبود سلامت اعصاب محیطی. این راه‌حل می‌تواند شامل ورزش کردن، تغذیه سالم، حفظ وزن مناسب، رفع کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن و عدم مصرف الکل یا سیگار باشد.
• دارودرمانی و مدیریت قند خون در موارد نوروپاتی دیابتی برای جلوگیری از تشدید آسیب عصبی
• مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی یا انجام روش پلاسمافرزیس، زمانی‌که علت نوروپاتی اختلالات خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید است.
• اجتناب از قرار گرفتن در معرض سموم یا مصرف داروهای مشکل‌ساز
• استفاده از بریس‌های دست و پا و کفش‌های مخصوص

دارودرمانی برای کنترل دردهای نوروپاتیک

پس از درمان بیماری‌های زمینه‌ای، پزشک برای تسکین علائم نوروپاتی محیطی به‌خصوص دردهای مزمن ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:

• داروهایی که معمولاً برای کنترل صرع استفاده می‌شوند، مانند کاربامازپین
• داروهای ضدافسردگی مانند ونلافاکسین
• دولوکستین که ممکن است به افراد مبتلا به نوروپاتی ناشی از شیمی‌درمانی کمک کند.
• چسب‌های ضددرد مانند لیدودرم برای تسکین موقت درد موضعی
• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ناپروکسن و ایبوپروفن که ممکن است به کنترل دردهای خفیف‌ کمک کنند. این‌ها معمولا بدون نسخه در دسترس هستند.
• پمادها و کرم‌های موضعی مانند کپسایسین که ممکن است درد را کاهش دهند.

در موارد شدیدتر پزشک ممکن است برای بهبود علائم و درمان نوروپاتی محیطی از روش بلوک عصبی استفاده کند و داروی بی‌حسی، ضدالتهاب یا کورتیکواستروئید را مستقیما به اعصاب شما تزریق کند.

باز هم تاکید می‌کنیم که به هیچ وجه از داروهای ذکر شده بدون نظر و تشخیص مستقیم پزشک، استفاده نکنید.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی علاوه‌بر کنترل درد، در بهبود تعادل و جلوگیری از سقوط، پیشگیری از بروز عوارض نوروپاتی و بهبود صدمات جسمی ناشی از آن نیز موثر است.

معمولاً فیزیوتراپیست علاوه‌بر انجام تمرینات ورزشی خاص و توصیه به استفاده از وسایل پزشکی مانند بریس، آتل، عصا و واکر به‌خصوص در حالت زمینه‌ای دیستروفی عضلانی، ممکن است از روش‌های زیر نیز استفاده کند:

• روش تنس (TENS) به‌منظور بهبود دردهای عصبی.
• شاک ‌ویو تراپی (Shock Wave Therapy).
• گرمادرمانی یا سرمادرمانی

جراحی

اگر شیوه‌های ذکرشده در درمان نوروپاتی موثر نباشند یا علت بروز این اختلال بروز تومور در سیستم اعصاب محیطی باشد، احتمالا پزشک برای درمان قطعی نوروپاتی محیطی انجام جراحی را توصیه می‌کند.

جراحی می‌تواند به ترمیم اعصاب آسیب‌دیده و تسکین درد ناشی از فشرده شدن اعصاب (مثلا در سندرم تونل کارپال) کمک کند.

هم‌چنین می‌تواند اعصاب ناکارآمد را قطع یا حذف کند تا سیگنال‌های آن‌ها به مغز نرسند. گاهی از جراحی برای کاشت محرک‌های نخاعی و رفع بی‌حسی اندام‌ها نیز استفاده می‌شود.

روش‌های طبیعی درمان نوروپاتی محیطی

اگرچه درمان قطعی نوروپاتی محیطی با روش‌های طبیعی ممکن نیست، اما تجربه نشان داده است که می‌توانند به‌عنوان روش مکمل به تسکین علائم کمک کنند.

از موثرترین روش‌های طبیعی درمان نوروپاتی محیطی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• انجام تکنیک‌های آرام‌سازی. روش‌هایی مانند یوگا، مدیتیشن و ماساژ یا حتی حمام آب گرم، ممکن است با کاهش استرس به فرد کمک کند تا با درد ناشی از این اختلال کنار بیاید.
• مصرف داروهای مکمل. برخی از موارد نوروپاتی محیطی به کمبود ویتامین به‌خصوص ویتامین‌های B و D مربوط می‌شود. در این شرایط برای درمان نوروپاتی محیطی می‌توانید تحت نظر پزشک مصرف مکمل را آغاز کنید.
• ورزش منظم. ورزش کردن می‌تواند به مبارزه با درد و بهبود سلامت کلی شما کمک کند. فعال بودن قند خون را کاهش می‌دهد که به‌نوبه‌خود در کاهش شدت آسیب عصبی موثر است. ورزش هم‌چنین جریان خون را در بازوها و پاهای شما افزایش و استرس را کاهش می‌دهد. همه اینها عواملی هستند که به کاهش ناراحتی و درد و درمان نوروپاتی محیطی کمک می‌کنند.
• استفاده موضعی از روغن‌های اساسی. برخی از روغن‌های اساسی مانند بابونه و اسطوخودوس دارای خواص تسکین‌دهنده درد و ضدالتهابی هستند که می‌تواند روند بهبود علائم و درمان نوروپاتی محیطی را تقویت کنند.
• طب سوزنی. با تحریک نقاطی از بدن باعث بهبودی علائم می‌شود. این تکنیک سیستم عصبی را تحریک می‌کند تا میزان آستانه درد را تغییر دهد. این روش به ایجاد تعادل در میزان انرژی بدن کمک می‌کند و می‌تواند بر سلامت عاطفی شما تأثیر بگذارد.

اگر به‌دنبال یکی از بهترین کلینیک درد تهران برای درمان قطعی نوروپاتی محیطی هستید، پیشنهاد ما به شما کلینیک مجتمع پزشکی صدر است. این مرکز به‌واسطه سابقه طولانی و برخورداری از پزشکان متخصص متبحر و تجهیزات پیشرفته کمک زیادی به درمان این بیماری خواهد کرد.