تاندونها طنابهای قوی و انعطافپذیری هستند که ماهیچهها را به استخوانها پیوند میدهند. وقتی یک عضله را منقبض میکنید (فشرده میکنید)، تاندونها استخوانهایی که به آنها متصل هستند را میکشند و به حرکت وا میدارند.
دو تاندون انگشت شست را به مچ دست متصل میکنند. درصورتیکه غلاف اطراف این تاندونها متورم یا ضخیم شوند، اصطکاک زیادی در هنگام استفاده از انگشت شست و مچ دست ایجاد میشود. در این شرایط، رشتههای عصبی فشرده و انجام برخی از حرکات با شست و مچ دست دردناک و دشوار میشود. پزشکان از آن با عنوان سندرم دکرون یاد میکنند.
سندرم دکرون چیست؟
سندرم دکرون (De Quervain’s Tendinosis) یک وضعیت دردناک است که در اثر التهاب تاندونهای سمت شست مچ دست و فشار واردشده به اعصاب این ناحیه بروز میکند.
معمولاً باعث ایجاد درد در نزدیکی قاعده انگشت شست میشود و میتواند تا ساعد نیز گسترش یابد. احتمالاً هنگام چرخاندن مچ دست، گرفتن هر چیزی یا مشت کردن، احساس درد خواهید کرد.
اگرچه علت دقیق بیماری دکرون مشخص نیست؛ اما هر فعالیتیکه به حرکت مکرر مچ دست متکی باشد، مانند باغبانی، بازی گلف، ورزشهایی مانند تنیس، راکتبال یا اسکی یا بلند کردن نوزاد، میتواند علائم آن را بدتر کند.
چه عواملی باعث بروز بیماری دکرون میشوند؟
این بیماری دو تاندون موجود در مچ دست که در سمت قاعده انگشت شست هستند را درگیر میکند. پزشکان معتقدند که استفاده بیشازحد از انگشت شست یا مچ دست و تکرار یک حرکت خاص، ممکن است پوشش اطراف این تاندونها را تحریک کند. اگر پوشش تحریک شود، تاندونها ضخیم و متورم میشوند.
این مسئله حرکت آنها را در تونل کوچکی که انگشت شست را به مچ دست متصل میکند، محدود میکند. از سایر علل موثر در تحریک پوشش این تاندونها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ابتلا به آرتریتهای التهابی مانند آرتریت روماتوئید (زیرا باعث بروز التهاب مزمن در سیستم اسکلتی عضلانی میشوند)
- ضربه یا آسیب مستقیم به انگشت شست یا مچ دست که ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار شود و حرکت تاندونها را محدود کند.
- احتباس مایعات، بهخصوص در اثر تغییرات هورمونی دوران بارداری
احتمال بروز دکرون مچ دست برای چه افرادی بیشتر است؟
تحقیقات نشان دادهاند که اگرچه هرکسی میتواند دکرون مچ دست را تجربه کند، اما احتمال بروز آن در افراد زیر بیشتر است:
- افراد بین 30 تا 50 سال
- زنان (بهخصوص خانمهای باردار)
- والدین دارای فرزندان خردسال یا پرستاران کودک (زیرا برای بلند کردن مکرر کودک لازم است انگشت شست بهعنوان اهرم عمل کند)
- افرادیکه مدام با دستان خود کار میکنند و کارهای یدی انجام میدهند.
- ورزشکاران
علائم سندرم دکرون چیست؟
شایعترین نشانه بیماری دکرون احساس درد در مچ دست، بهویژه در سمت قاعده انگشت شست است. برخی از افراد به طور ناگهانی یا یکباره متوجه این درد میشوند، اما برخی دیگر به مرور زمان درگیر آن میشوند. معمولا این درد:
- از مچ دست به سمت انگشت شست یا ساعد پخش میشود.
- زمانیکه از دست، مچ دست و انگشت شست خود استفاده میکنید یا با دست خود اشیا را بلند میکنید، بدتر میشود.
از سایر علائم دکرون مچ دست، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- التهاب و تورم در نزدیکی قاعده انگشت شست
- مشکل در حرکت دادن انگشت شست، بهخصوص برای گرفتن اجسام یا نیشگون گرفتن
- بیحسی در مچ دست یا انگشت شست
ازآنجاییکه تاندونیت دکرون دامنه حرکتی مچ دست را محدود و استفاده صحیح از مچ و شست را دشوار میکند. حتما برای تشخیص سندرم دکرون و درمان آن با پزشک متخصص ارتوپد مشورت کنید.
روشهای تشخیص سندرم دکرون چیست؟
بهمنظور تشخیص سندرم دکرون، پزشک ابتدا دست شما را معاینه میکند. در این حین بررسی میکند که هنگام اعمال فشار بر روی مچ و انگشت شست احساس درد میکنید یا خیر. بهتر است زمانیکه برای اولینبار متوجه درد در اطراف مچ خود شدید را اطلاع دهید. در مورد فعالیتهایی که درد را به طور قابل توجهی بدتر میکنند نیز توضیح دهید.
در مرحله بعد برای تشخیص دقیقتر، ممکن است پزشک از شما بخواهد که تست فینکل اشتاین را انجام دهید. لازم است ابتدا شست خود را به سمت کف دست خم کرده و سپس انگشتان خود را روی انگشت شست خود خم کنید.
در نهایت، مچ دست خود را به سمت انگشت کوچک متمایل کنید. اگر انجام این کار باعث بروز درد در سمت قاعده انگشت شست و مچ دست شود، احتمالاً به بیماری دکرون مبتلا شدهاید.
اصولا نوار عصب عضله دست برای ارزیابی عملکرد عصب و عضله و تشخیص ناهنجاریها انجام میشود. احتمالاً پزشک برای کمک به تشخیص و تعیین شدت آسیب عصبی تاندونیت دکرون، دستور انجام نوار عصب عضله را نیز میدهد.
معمولا مراجعه به مرکز تصویربرداری پزشکی، برای تشخیص سندرم دکرون لازم نیست. با این وجود، ممکن است پزشک برای بررسی علائم بیماریهای دیگری که باعث بروز درد مچ دست میشوند (مانند سندرم تونل کارپال)، دستور انجام آنها را بدهد.
اگر متوجه علائم سندرم دکرون شدهاید، پیشنهاد میکنیم برای تشخیص و درمان به بهترین کلینیک درد تهران یعنی مجتمع پزشکی صدر مراجعه کنید.
حتماً بخوانید: نوروپاتی محیطی: علائم و انواع و تشخیص
روشهای درمانی بیماری دکرون چیست؟
اصولاً هدف از درمان دکرون مچ دست، کاهش التهاب، بهبود حرکت انگشت شست و جلوگیری از عود این بیماری است.
تجربه نشان داده است که اگر روند درمان را زود شروع کنید، علائم ظرف 4 تا 6 هفته بهبود پیدا میکنند.
از روشهای رایج برای درمان سندرم دکرون، میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
دارودرمانی
در نظر داشته باشید تمامی داروهای درمانی باید زیر نظر پزشک متخصص و با بررسی وضعیت فعلی شما تجویز شود. برای کاهش درد و تورم، پزشک ممکن است انواع داروهای ضدالتهاب و مسکن را برای شما تجویز کند.
6 ماهه اول شروع بیماری، اغلب تنها پس از یک تزریق، علائم به طور کامل بهبود مییابند. پس روند درمان را به تاخیر نیاندازید!
معمولاً اگر تاندونیت دکرون در دوران بارداری شروع شود؛ در اغلب موارد با تغییرات هورمونی، علائم بهصورت خودبهخود در اواخر بارداری یا شیردهی از بین میروند.
فیزیوتراپی
روند فیزیوتراپی کاملاً بستگی وضعیت فردی شما دارد و باید با نظر پزشک و فیزیوتراپ انجام شود. معمولاً پزشک برای تسریع روند درمان، موارد زیر را متذکر میشود:
- تا حد امکان از حرکت دادن مکرر مچ دست و انگشت شست خودداری کنید.
- روزانه به مدت کوتاه، روی ناحیه آسیبدیده کمپرس یخ قرار دهید.
- اگر امکان بیحرکت نگهداشتن دست آسیبدیده را ندارید، از یک آتل یا بریس برای کمک به استراحت دادن تاندونها استفاده کنید.
علاوهبراین، ممکن است شما را به یک فیزیوتراپیست ارجاع دهد. وی میتواند پیشنهاداتی برای کاهش فشار روی مچ دست ارائه کند. همچنین میتواند تمریناتی را برای مچ دست، ساعد و بازو آموزش بدهد. این تمرینات عضلات را تقویت میکنند و التهاب تاندون و درد را کاهش میدهند.
عمل جراحی
ممکن است برای موارد جدی و شدید، جراحی سرپایی توصیه شود. در این روش، جراح وضعیت غلاف اطراف تاندونهای انگشت شست را بررسی میکند. سپس در صورت نیاز، غلاف تاندون درگیر را باز میکند تا فشار آزاد شود. این کار به تاندون اجازه میدهد تا آزادانه و بدون اصطکاک حرکت کند و بهمرور التهاب آن کاهش پیدا کند.
ممکن است فیزیوتراپیست بعد از جراحی با شما ملاقات کند تا تمرینات تقویتی جدید را آموزش دهد. همچنین به شما کمک کند تا با تغییر سبک زندگی، دوباره به سندرم دکرون مبتلا نشوید.
0 دیدگاه