اگرچه مفصل شانه یک مفصل گوی و کاسه‌ای است، اما حفره آن بسیار کم‌عمق است و کمی ناپایدار به‌نظر می‌رسد. برای جبران، یک کاف غضروفی به نام لابروم در این مفصل وجود دارد که جایگاهی برای انتهای استخوان بازو تشکیل می‌دهد تا درون آن حرکت کند. بدین‌شکل علاوه‌بر استحکام، دامنه حرکتی مفصل شانه نیز افزایش پیدا می‌کند.

پارگی لابروم شانه چیست؟

اگرچه گروهی از عضلات و تاندون‌ها به نام روتاتور کاف، به لابروم کمک می‌کنند تا بازو در همه جهات بچرخد؛ اما حرکات مکرر و آسیب شدید به این ساختار، می‌تواند منجر به پارگی لابروم شانه شود که اغلب با درد شدیدی همراه است.

علل پارگی لابروم شانه

آسیب تروماتیک و ساییدگی مفصل ناشی از حرکت مکرر بازو، می‌توانند باعث پارگی لابروم شوند. سایر دلایل موثر در بروز این مسئله عبارتند از:

• افتادن روی زمین از ناحیه بازو
• ضربه مستقیم به شانه
• کشش ناگهانی بازو

تشخیص و درمان پارگی لابروم در مجتمع پزشکی صدر

اگر دچار پارگی لابروم شده‌اید یا به این وضعیت مشکوک هستید، پیشنهاد ما به شما، مراجعه به کلینیک درد مجتمع پزشکی صدر است. زیرا علاوه‌بر کادر پزشکی باتجربه، دارای مرکز تصویربرداری تشخیصی به‌روز و پیشرفته است که می‌تواند نیازهای درمانی و تشخیصی شما را در کمترین زمان برآورده کند.

انواع پارگی لابروم شانه

دهانه کم‌عمق و حفره‌مانند مفصل شانه که لابروم در آن قرار دارد، گلنوئید نامیده می‌شود. تجربه نشان داده است که پارگی لابروم شانه می‌تواند در هر بخشی از اطراف حفره گلنوئید رخ دهد. به‌طورکلی، سه نوع پارگی لابروم شانه وجود دارد که عبارتند از:

پارگی یا ضایعه اسلپ (SLAP)

زمانی‌که پارگی در نیمه بالایی گلنوئید باشد، به آن پارگی یا ضایعه اسلپ می‌گویند. این پارگی لابروم فوقانی شانه در بین بازیکنان تنیس و بیسبال شایع‌تر است. همچنین اغلب با آسیب به تاندون دو سر بازو بروز می‌کند.

پارگی یا ضایعه بانکارت

زمانی‌که آسیب به نیمه پایینی حفره گلنوئید وارد شود، ضایعه یا پارگی بانکارت رخ می‌دهد. این مسئله در افراد جوان با دررفتگی شانه شایع‌تر است.

آسیب یا ضربه به پشت مفصل شانه، می‌تواند منجر به پارگی لابروم خلفی شود. معمولا این نوع پارگی به ندرت رخ می‌دهد.

جالب است بدانید که شما یک لابروم هم در لگن دارید که قسمت بالایی پا را به لگن متصل می‌کند. البته احتمال پارگی لابروم لگن کمتر است، زیرا از لابروم شانه ضخیم‌تر است.

علائم پارگی لابروم

پارگی لابروم شانه دردناک است و معمولا شدت درد آن در شب و با انجام فعالیت‌های خاص در روز بیشتر می‌شود. از سایر علائم پارگی لابروم شانه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس بی‌ثباتی در مفصل شانه
• احساس ساییدگی، قفل شدن یا گرفتگی هنگام حرکت دادن شانه
• کاهش دامنه حرکتی و از دست دادن قدرت حرکت در شانه

معمولا اگر پارگی بانکارت یا پارگی لابروم فوقانی شانه (پارگی اسلپ) داشته باشید، احساس می‌کنید شانه شما از مفصل خود بیرون آمده است. نگران نباشید، پزشک به محض مشاهده علائم پارگی لابروم شانه، نوع آن را تشخیص می‌دهد.

تشخیص پارگی لابروم

هنگام معاینه پزشک متخصص در کلینیک درد، میزان دامنه حرکتی و ثبات شانه و بازو و سطح درد شما را ارزیابی می‌کند. همچنین سوالاتی در مورد سایر علائم و علت بروز آن‌ها می‌پرسد.

ازآنجایی‌که بافت لابروم خیلی نرم است، عکسبرداری با اشعه ایکس کمک زیادی به تشخیص پارگی آن نمی‌کند. با این وجود، پزشک ممکن است بعد از معاینه برای بررسی خطر بروز آسیب‌های دیگر مانند شکستگی استخوان، این آزمایش را تجویز کند.

در اصل برای مشاهده آسیب لابروم، پزشک دستور سی تی اسکن یا ام آر آی می‌دهد. همچنین ممکن است با قرار دادن دوربین کوچکی از طریق یک برش کوچک، آرتروسکوپی انجام دهد. این کار به پزشک دید دقیق‌تری از وضعیت لابروم و هرگونه آسیب به آن می‌دهد.

روش‌های درمان پارگی لابروم شانه

روش درمان پارگی لابروم شانه، براساس نوع پارگی متفاوت است. به‌طورمعمول، پزشک ابتدا از تکنیک‌های ساده در جهت اجازه دادن به بدن برای التیام آسیب و کاهش التهاب استفاده می‌کند. در این دوران، کار با فیزیوتراپیست نیز می‌تواند به بهبود ساختار شانه برای از بین بردن فشار از روی لابروم آسیب‌دیده کمک کند. در مواردی‌که وضعیت شانه ناپایدار است یا روش‌های درمانی ساده‌تر با شکست مواجه شده‌اند، می‌توان درمان‌های تهاجمی‌تر را در نظر گرفت.

پارگی لابروم شانه اغلب با استراحت کردن، دارودرمانی و فیزیوتراپی درمان می‌شود. در شرایطی مانند پارگی بانکارت نیز امکان جا انداختن مفصل شانه توسط پزشک وجود دارد.

با این حال، در بیمارانی‌که علیرغم درمان‌های محافظه‌کارانه علائم همچنان پایدار هستند، ممکن است جراحی لازم باشد.

درمان‌های اولیه

اگر معاینه پزشک نشان داد که پارگی خیلی شدید نیست، می‌توان با استراحت کردن و مصرف داروهای ضدالتهاب به مرور بهبود پیدا کرد. همچنین ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که برای تسکین درد به شما یک نوع دارو کورتیزون تزریق کند.

فیزیوتراپی

بعد از مدتی استراحت کردن، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را برای تقویت عضلات شانه توصیه کند. فیزیوتراپیست به شما نشان می‌دهد که از چه موقعیت‌ها و فعالیت‌هایی اجتناب کنید.

همچنین حرکات کششی و تمرینات ملایمی که می‌توانید در خانه انجام دهید را به شما آموزش می‌دهد. بسته به شدت آسیب، فیزیوتراپی ممکن است شش هفته تا دو ماه طول بکشد.

عمل جراحی

اصولا به کمک روش آرتروسکوپی شانه، جراحی انجام می‌شود. بدین‌شکل که جراح بعد از مشاهده محل پارگی به کمک دوربین آرتروسکوپ، یک ابزار جدید وارد مفصل شانه می‌کند تا بتواند قسمت آسیب‌دیده لابروم را بریده یا ترمیم کند. اینکه کدام تکنیک مورد استفاده قرار می‌گیرد، بستگی به محل پارگی و بزرگی آن دارد.

پس از جراحی، معمولاً توصیه می‌شود که در چهار هفته اول برای بی‌حرکت نگهداشتن شانه از باند مخصوص استفاده کنید. همچنین از یک زمان مشخص، فیزیوتراپی را شروع کنید. دوران نقاهت بعد از جراحی ممکن است 9 تا 12 ماه طول بکشد.

تجربه نشان داده است که با درمان مناسب، شانه شما در عرض یک سال عملکرد طبیعی خود را بدست می‌آورد. پس بهتراست برای تشخیص و درمان، به‌دنبال یک مرکز درمانی عالی و حرفه‌ای باشید تا احتمال هرگونه خطا به حداقل برسد.